Góry pieprzowe ok. 199 m n.p.m. — nazwę tę nosi około trzykilometrowy odcinek krawędzi Wyżyny Sandomierskiej pomiędzy wsiami Kamień Nowy i Kamień Plebański. Pod względem budowy geologicznej Góry Pieprzowe stanowią wschodnia, krańcową partię Gór Świętokrzyskich. Zbudowane są z liczących ok. 500 milionów lat skał kambryjskich, tzw. łupków i kwarcytów o charakterystycznej, brunatno-szarej barwie. Pod wpływem działania czynników atmosferycznych — erozja wodna, duże wahania okresowe temperatury — łupki kruszą się i tworzą drobny, osypujący się gruz skalny, od którego koloru i faktury powstała nazwa. Wyższe partie zboczy pokrywa warstwa lessu, na którym utrzymały się relikty flory stepowej, głównie traw — ostnicy włosowatej i palczatki kosmatej, a także wisienka karłowata, korkowa odmiana wiązu i inne.
Osobliwością gór są skupiska dzikiej, róży występującej w 15 gatunkach, stanowiące unikalne w skali europejskiej naturalne rosarium. Można tu często spotkać krzewy berberysu, jałowca, głogu, tarniny, dzikiej gruszy. Wszystkie te walory sprawiają, że Góry Pieprzowe — pod wieloma względami unikalne — zostały uznane w 1979 roku za rezerwat przyrody, który obejmuje powierzchnię liczącą 18,01 ha.